Ayşe Baykal
İsmailağa Cemaati’nin gerek üst seviye gerek mensuplarından tanıdığım herkesi aradım. Genel olarak kimse bu türlü bir şeyin olabileceğine ihtimal vermemekle birlikte, olmamış olması temennisinde bulunuyor.
H.K.G’nin annesiyle söyleşi yapmak çok istedim ve bunun için ortak tanıdıklarımızla talebimi ilettim. Kendisi rahatsız olduğu için görüşemeyeceğini söyledi, toparlandığı vakit konuşabilmeyi ümit ediyorum. Ancak aileden -adının verilmesini istemeyen- biri ile konuşabildim. Sizinle söyleşiyi paylaşacağım. Bu ortada, haberi yapan Birgün gazetesi muhabiri Timur Soykan’la konuşmak için aradım ve talebimi ilettim fakat kendisinde de rastgele bir dönüş alamadım.
Olay kabul edilebilir bir şey değil elbette. H.K.G’nin tezleri adeta ülkeyi iki kutba ayırdı. Dayanılmaz bir arbede var.
İKİ NOKTA
Kavganın sebebi bir tarafın H.K.G’nin tezlerini tartışmasız kabul etmesi, öteki tarafın da argümanların komplo olduğunu argüman etmesi.
İki tarafı da birleştiren iki hususu atlıyoruz bu ortada,
1. Her iki tarafında 6 yaşında bir çocuğun nikâhlanmasını ve cinsel birlikteliğini kesin olarak reddetmesi; ki H.K.G’nın ailesinin mensup olduğu İsmailağa Cemaati dahil.
2. Her iki tarafın da iktidarı eleştirmesi… Medyaya her ne kadar H.K.G’nin tezlerinin doğruluğunu kabul edenlerin iktidar tenkit yer alsa da, cemaat mensupları ve aile olayda iktidarın yanlış yol izlediğine inanıyor.
Konuyla ilgili şahsi niyetlerimi öteki bir yazıda kaleme alacağım, çünkü öncelikle ve yalnızca ailenin gözünden olayın anlatıldığı söyleşiye tarafsızlık gereği yer vermek istiyorum. Rastgele bir tarafı tutmuyorum yani… Lakin söyleşiye geçmeden çabucak evvel çok hoşuma giden bir kelamı de paylaşmak istiyorum; “Aidiyet olmadan verilen bilgi yüktür.” Kabul etsin ya da etmesin İsmailağa Cemaati’nin “dini yaşama” anlayışındaki kuralları epey katı. Geçtiğimiz günlerde cemaate mensup bir kursa giden 8-9 yaşlarında kız çocuğuyla sohbetim beni çok üzdü. Evet, herkes çocuğunu istediği üzere yetiştirmek ister. Ancak anne-babalar ahiretlerini kurtarsın diye çocukların dünyasını da cehenneme çevirmemeleri lazım. Yaşanmamış her yaş bir ızdıraptır. O ızdırap da dönüp dolaşıp sahibini bulur…
H.K.G’nin argümanlarının doğruluğunu ya da yanlışlığını vakit gösterecek. Olayı medyaya taşıyan, konuşan ve tartışan insanların muhafazakâr kesim tarafından gaye alınmasını kabul etmiyorum. Olayı tartışan insanların İslam düşmanı ilan edilmesini de haksızlık olarak görüyorum. Bununla birlikte yaşandığı sav edilen olay üzerinden bir cemaatin mensuplarının sapkın ilan edilmesi ve cemaatlerin hepsinin kapatılmasını istemek de adil değil. Kelamı daha fazla uzatmadan söyleşiye geçmek istiyorum. Biraz uzun bir söyleşi olduğunu kabul ediyorum ancak gerek bahsin hassas olmasından gerekse sizin sabrınıza güvendiğimden sorularıma verilen yanıtları mümkün olduğunca kesmemeye çalıştım.
H.K.G’nın savlarıyla ilgili neler söyleyeceksiniz?
H.K.G’nin kendini taciz etti dediği kişi Kadir İstekli, kızımızın babasının talebesidir. Ailenin de vakit zaman işleri ile meşgul olan bir kişidir. Ailenin 4 çocuğundan en büyüğü olan abinin hafızlık hocası olmakla bir arada öbür çocuklara Kuran-ı Kerim’den hafızlığa geçene dek eğitimlerini vermiştir. Çocukların ortalarında ortalama 3 yaş farkı vardır. Abi hafızlığında has yaparken, konuttan kaçan büyük kız da Kuran-ı Kerim okumaktaydı ve ağabeyi ile bir arada meskenlerinin karşısında bulunan İstekli’nin diğer talebeleri ile bir arada kaldıkları dairede eğitim gördü. Kaçan kızımız daha sonra Sakarya’da bulunan bir kız kursuna gitti ve hafızlığını orada yaptı.
H.K.G; Kadir İstekli’nin, 6 yaşından itibaren nizamlı olarak kendisine cinsel istismarda bulunduğu argümanında. Hiçbir aile ferdi fark etmedi mi?
Böyle bir tacizin olması mümkün değil. H.G.K kayıtlarla da ortaya çıkacaktır. Hafızlığını Sakarya’da bir Kız Kuran Kursundan yapmıştır.
H.K.G, kurstan kendisini Kadir İstekli’nin aldığını ve araçta cinsel birliktelik yaşadıklarını sav ediyor.
Gaybı (ki tez edilen bizim açımızdan gayb olan bir husus) lakin Allah (cc.) bilir. Ama cemaat içinde hassasiyetlerde çok olmakla bilinen bir baba fıkıhta yanıtı olmayan o yaştaki çocuğu teslim etmesi mümkün değil.
H.K.G, Kadir İstekli ile tam olarak kaç yaşında evlendi?
14 bitirip 15 girmek üzere iken Kadir İstekli, çocukluğundan tanıdığı hocasının kızını (kızın isteği ve isteğini de alıp) istedi. Ardından topluma açık nişan merasimi yaptı.
“KÜÇÜK YAZDIRILDI”
H.K.G’nin yaşı ile ilgili tartışmalar neden?
28 Şubat devrine denk gelen o yıllarda Müslüman aileler, çocukları doğduğunda bir yolunu bulup küçük yazdırmaya çaba derlerdi. Çünkü o günlerde okul sıkıntısı başlamadan çocuklarının hafızlıklarını bitirmesinin diğer bir yolu yoktu. Bundan ötürü kızlarını nüfusta bir yolunu bulup küçük yazdırırlardı. Birebir durum başka kardeşlerde de vardır. Münasebetiyle okul başlamadan hafızlığını bitirsin diye küçük yazdırılan kızımız aslında 14 bitirip 15’e giren değil, 16’yı bitirip 17’ye girmek üzereydi.
H.K.G kemik yaşının tespiti için savcılık tabip raporu istediğinde yerine öteki birinin geçirildiğini söylüyor. Ne diyorsunuz bu teze?
Şimdi muayene eden tabip yanlış, kızımızı teste alan teknikerden başka görevlilere kadar herkes yanlış, olayı tetkik eden savcı yanlış, anne baba, eş, kardeş herkes yanlış ve palavra söylüyor bir kızımız mı gerçek söylüyor? Bu nasıl bir anlayıştır anlamak mümkün değil.
Kızınız evliliğinde mutsuz muydu? Aksi hâlde neden bu kadar ağır tezlerde bulunsun.
Bu sorunun yanıtı için biraz geriye gitmek lazım. Kızımızın eşi ve bir çocuğuyla pek keyifli bir evlilik hayatı vardı. Bu süreçte kızımız mütemadiyen kocasına bu cemaat ve ailesine yakın etrafta yaşamak istemediğini söylüyordu. Gitmek istiyordu, lakin kocası bunun uygun olmayacağını işi gereği de olsa burada kalmak zorunda olduğu biçiminde yanıtlarla geçiştiriyordu. Ta ki kızımız konuttan kaçmadan bir buçuk sene öncesinde hamileliğinin 5. ayında çocuğunun düşürene kadar… Kızımızın psikolojisi o günden sonra önemli olarak değişti. Okumalar yaptık, psikiyatrlara götürdük. Teskin edici ilaçlar verildiği vakitte, kızımız konutta diğer varlıklardan bahis edip, vakit zaman bayılma ve kendi kendine ziyan verme, çocuğuna ve kardeşlerine şiddete yeltenme vb. hareketlere başladı. Kızımızın babası öbür aile fertlerine “ablanız/kardeşiniz güç bir süreçten geçmekte, bizim ona yardımcı olmamız ve bir dediğini iki etmeden ona takviye olmamız gerek” halinde kendi aile içi istişarelerinde karar aldılar. Baba alınan bu kararı damadına “Kızım nahif kişiliklidir. Çocuğunu düşürmesinden ötürü çok etkilendi. Her ne der ve isterse ona hayır deme.” diyerek iletti. Velhasıl bütün aile kızımız ne derse baş sallayarak ve her istediğini yaparak geçirmeye çalıştık süreci.
“KOCASINDAN BOŞANMAK İSTEDİĞİNİ SÖYLEDİ”
Tüm bu desteklemeye karşın kızınız neden sizce yanlış yapıyor ve neden bu kadar büyük palavra söylüyor?
Kızımızın konuttan kaçmasının üzerinden bir yıl geçtikten sonra kocasından boşanmak istediğini söyledi. Babası da Kadir İstekli’ye “Kızımız senden boşanmak istiyorsa boşanacaksın” dedi. H.K.G mutabakatlı olarak boşanmayı, çocuğunun velayetinin kendisinde kalmasını, maddi tazminat ve bir de nafaka istediğini söyledi. Kadir İstekli kabul etti ve kızımızın istediği biçimde boşanma gerçekleşti. Lakin kızımız babasına çocuğunu göstermek istemedi.
Boşanınca aşikâr bir vakit sonrasında mahkeme ayın belirli günlerinde babaya çocuğunu görme hakkı tanır. Olay medyada çıkmadan evvelki bayramda çocuğun babada 10 gün kalma hakkı vardı. Bundan evvelki 4 görme hakkında kızımız babasına çocuğu vermemek için direniyordu, her seferinde. Baba yasal hakkı olan müddette çocuğunu görebilmek için günlerce sokak sokak aradı ikisini. Kısacası buldu ve çocuğu polis nezaretinde aldı. Bu ortada kızımız kız kardeşini arayarak hakaret ve tehditlerde bulundu. Kardeşi bir şey söylemeden telefonu kapattı. Kızımız dayısını arayıp “Bunlar çocuğumu benden kaçırdılar, ben bunlara ne yapacağımı bilirim” diyerek tehdit ederek telefonu kapattı. Baba çocuğunu teslim edeceği günü bir saat bile geçirmedi inanın.
Peki, sizin tezlerinize nazaran kendisine karşı bu kadar güzel davranan bir ailesi ve eşi varken nefret etmesinin münasebeti nedir?
Bilemiyoruz. Psikolojisinin bozuk olduğu devirde olağanda akıllı telefon kullanmayan kızımız, kocasından akıllı telefon istedi. Lakin o güne dek heyecanlı, vakit zaman öbür kentlere tatile, umre ziyaretlerine çıkan, AVM’lerde gezmeyi, alışveriş yapmayı seven kızımız, artık her nedense son vakitlerde kocasıyla birlikte pek bir yere gitmek istemez olmuştu. Kocası mevzuyu öğrenmek ve bir formda ruhsal sıkıntılarından ötürü bu hâlde olduğunu düşündüğü eşini hayata kazandırmak ve psikolojisinin düzelmesine katkı sunmak için konuştuğunda, daha evvel gittiği 3 psikiyatrdan bilhassa son gittikleri (daha sonra bir LGBT derneğinin yönetiminde olduğunu öğrendiğimiz) psikiyatrın kendisini çarşaflı gördüğünde (kaçan kızımızın tabiri ile) “Sen bu çarşaftan çıkmadıkça, kocandan boşanmadıkça, ailenden uzaklaşmadıkça huzur bulamazsın. Çünkü senin kendine has bir kimliğin yok/olmaz. Senin ne yapıp edip bunlardan kurtulman lazım.” dediğini öğrenmiş. Bu olaydan sonra da kız kendisini kocasına, ailesine büsbütün kapattı. Aile ve koca istemediği rastgele bir şeyde ısrarcı olduğunda, kız bayılmalara varan terslemeler, şiddete yönelmeler kendisine ve çocuğuna zara vermelere yeltenmeye başladı.
Genel hâli bu olan kızımız, telefonu eline aldığı bir orta annesi gülüp bir şeyler yazdığını görüyor. “Neye bakıyorsun kızım ver bir bakayım” dediğinde kızı vermek istemedi ancak anne bir formda elinden telefonu aldı. Ve telefonunda (daha sonra ismi evrakta belirtilen bir radyoda program yapan programcıya uygunsuz fotoğraf gönderdiğini ve “Doğum günün kutlu olsun sevgilim” biçiminde bildirileri ve “Sen paraları altınları al gel. Biz sana yer hazırladık.” iletisini görüyor. Doğal olarak dünya annenin başına yıkılıyor. Anne çabucak babaya haber veriyor. Baba elinden telefonu alıyor ve kızına manevi baskı dediğimiz üslupta azarlamakla birlikte nasihatlerde bulunuyor. Bu son yaşanan üzerine durum daha makûs, agresif bir hâl aldı. Ortadan bir vakit geçtikten sonra anne birincisine misal ikinci bir hadiseyi yakalıyor. Bu durum da ortaya çıkınca, bu sefer anne öteki bir şey çıkar mı diye konutun kimi yerlerini karıştırıyor. İçinde özel notlar olan bir ajandaya ulaşıyor ve kızının uygunsuz notlarına şahit oluyor. Anne perişan oluyor. Bu olaydan sonra kızımız tamamıyla arsız dediğimiz bir hâl alıyor. Doğal bu durumu Kadir İstekli’ye söyleyemiyor anne ve baba. Lakin anne – baba her şeye karşın kızları boşandıktan sonra ele muhtaç olmasın diye avukat vasıtasıyla kızlarının hesabına muhakkak ölçüde para yatırıyor. Zira varlık içinde büyüyen torunlarının annesine “Anne neden beni yoksul yaşamaya mecbur ediyorsun? Neden bizim konutumuz yok? Neden bana oyuncak almıyorsun? Seni sevmiyorum” formunda baskılar yaptığını ve anneyi sıkıştırdığını öğreniyorlar.
Yani, H.K.G istediği hayatın yaşanmasına müsaade verilmediği için mi öfkeliydi? İddianamedeki ses kayıtlarını nasıl açıklıyorsunuz?
Anne baba bu problemli durumu nasıl atlatırız kaygısındayken H.K.G hiçbir şeyden haberi olmayan kocasını kullanarak, daha sonra öğreneceğimiz birtakım bireylerin akıl vermesi ve yönlendirmesi ile kaçmaya hazırlanıyor. Aileden ve ailenin ömründen kurtulmak için birtakım kanıtlar toplama kaygısına düşüyor… Kadir İstekli’de olanlardan habersiz, kayınpederi olan hocasının yönlendirilmesiyle eşinin her söylediğine “Tamam” diyor. Ses kayıtlarındaki kabul ediş bu sebepten. Daha sonra olayın kesimlerini birleştirdiğinde evet çocuğu düşük yaptığından ötürü gittiği hekimlerin verdiği ilaçlar ve süreç içinde ruhsal düşüncelerinin olduğu vaki. Fakat kolunu bacağını morartırcasına sıkmaları, kolunu korkuluklara vurmaları, çocuğunu sıkıştırmaları, kardeş ve kocasına karşıt davranmalarının altında aslında akıl verenlerin yönlendirmesi ile kendine kanıt oluşturmakmış.
“KIZIMIZA ULAŞAMADIK”
Kızınız meskenden kaçtıktan sonra hiç onunla konuşamadınız mı?
Maalesef bu süreçten sonra kızımıza ulaşamadık. Kendisinin ve çocuğun da nerede olduğunu bilmiyoruz. Kızımız mahkemeye müracaat etmiş, kaçarken şikâyette bulunduğu dava sonuçlanana kadar babanın çocuğu ile görüşmesinin kaldırılmasını talep etmiş. Ve kabul edilmiş. Nasıl bir güce sahip ki; mahkeme baba ile konuşmadan, çocuk ile konuşmadan, kızımızın kaldığı olumsuz hiçbir kurala bakmadan isteğini kabul eder ve görüşmeyi kaldırdı? Yapılan itirazlara da bir karşılık verilmedi. Esasen süreçte de olay medyada patlak verdi.
Son olarak söylemek istediğiniz bir şey var mı?
Sizin aracılığınızla kamuoyuna sormak istediklerim var.
– Evlilik hayatı boyunca yılda en az iki sefer kent dışı tatillerine giden, mütemadiyen AVM’lerde kardeşleri ile gezmeye giden o güne dek resmi 7, asıl 5 yıldan beri her ortama ve imkâna sahip olan bir kişinin kaç vakit sonra imkân bulduğunu sav etmek ne kadar mantıklı? Ayrıyeten diyelim ki o denli; birinci mahkeme sürecinde devletin koca savcısına ima ile bile olsa söylemiş olsa savcı onu aileye verir mi?
– Provokatörlerin savıyla, hastaneye ve mahkemeye tesir edebilen bir yapı, her nedense kaçan kızlarını bir yıl boyunca bulamıyor, kızlarını evlendirirken yaşını büyük gösteremiyor lakin kendilerine kumpas kuran kızlarına muhtemelen şantaj yapan birilerine ulaşamıyor?
– Evraktaki kanıtlara ulaşmak yasal olmadığı hâlde bir gazeteci, nasıl bunları alabildi? Haydi bunu geçtim, birebir belgede ailenin avukatlarının sunduğu, tezleri nakz eden onca meczuplar göz arkası edilerek, hem de şuurlu bir formda infial oluşturması için modül kesim, güya yeni ortaya çıkmış üzere, toplumu manipüle etmeyi amaçladıkları aşikâr bir vaziyette, bunları cımbızla ve bilhassa toplumda infial yaratacak formda nasıl sundu ve sunmaya devam ediyor?
Ayşe Baykal